Het is begin juni 2014. Op een nacht breekt een zwaar onweer uit boven Lokeren. Hagelstenen zo groot als golfballen donderen uit de hemel. Een jonge moeder zit er middenin. Ze legt haar hele lichaam over haar kinderen in een poging om hen te beschermen.

Ze zal het niet overleven…

Begin juni 2019. Het is een stralend hete dag. In natuurgebied De Buylaers vergapen mensen zich aan de ooievaarsfamilie. Mama en papa ooievaar vliegen af en aan om hun 3 jongen van voedsel te voorzien. VZW Durme heeft voor de “opendeurdag” enkele sterke verrekijkers en telescopen opgesteld zodat iedereen in het nest kan kijken zonder de familie ooievaar te storen.

Natuurgids Thomas Van Lancker van VZW Durme begeleidt een wandeling door het natuurgebied. Onderweg herinnert hij aan de hagelstorm van 5 jaar geleden. De kleine ooievaar die het overleefde is ondertussen volwassen en werd gespot in een ander reservaat. Zijn papa slaagde er met hulp van de vrijwilligers van de VZW toch in zijn jong groot te brengen zonder mama.

De ooievaars zijn op enkele jaren tijd uitgegroeid tot het symbool van dit natuurgebied. Ze spreken jong en oud aan. Fietsers en wandelaars langs de Durme houden vaak halt op de dijk om hen te bewonderen. Ze laten niemand koud.

Thomas leidt ons langs de Durmedijk naar de percelen waar de gele en paarse bloemetjes – die de Buylaers in de lente zo typeren – bijna overwoekerd zijn door het gras. Op een infobord staat een kleine kaart – een zogenaamde Ferraris kaart – met de oude loop van de Durme op.

Vroeger lag de stad aan een kant van de Durme, de overkant was landbouwgebied. Door de velden liepen grachten die zorgden voor irrigatie. Later werd de Durme recht getrokken. De sporen van de oude Durmedijk zijn nog te zien in het landschap van de Buylaers, net als de grachtjes tussen de verschillende grasvelden.

Wat vroeger een heel groot gebied was met natte graslanden is nu gereduceerd tot 20Ha. VZW Durme heeft het kunnen behoeden voor verkaveling en onlangs hebben ze het laatste stukje dat nog in private handen was, aangekocht.

Met een actie op Facebook riepen ze mensen op om een stukje te sponsoren. Als 1000 Lokerse gezinnen € 40,00 schonken, kon het gebied worden betaald. De campagne werd een groot succes. Op de teaservraag of het gebied verkaveld moest worden of beschermd werd bijna unaniem geantwoord dat beschermen op zijn plaats was.

Ook de aankoop van het nieuwe stuk wordt vandaag gevierd. Thomas leidt ons naar het perceel en meteen valt het verschil met de rest van de Buylaers op: hier geen paarse en gele bloemetjes, maar een zee van gras. Een goed maaibeheer zal er in enkele jaren voor moeten zorgen dat de grond verarmd en er meer plaats is voor biodiversiteit.

De VZW is ook van plan een knuppelpad aan te leggen om wandelaars en joggers de gelegenheid te geven om een volledige toer te maken door de Buylaers. Het bestaande pad gaat immers niet volledig rond.

Na afloop interviewen mijn collega van de 4de Queeste, Stephanie en ik Thomas over het belang van dit en andere natuurgebieden langs de Durme. Ze kunnen als buffergebied dienen wanneer de klimaatverandering zorgt voor extreme regenval en als door de zeespiegelstijging het tij verder in Vlaanderen doorstroomt.

Anderzijds heeft De Buylaers momenteel ook zeer te lijden onder de opeenvolgende droge zomers. Dit heeft nu al duidelijke gevolgen voor flora en fauna. Je hoort er meer over in het filmpje: